Nie istnieje jeden uniwersalny język migowy. Języki migowe występują w wielu odmianach, nawet w jednym kraju może istnieć więcej niż jeden język migowy, tak samo jak w przypadku języków mówionych. Przykładowo, w Belgii funkcjonują dwa języki migowe (wersja migowa belgijskiej odmiany francuskiego oraz wersja migowa języka flamandzkiego), podobnie jak w Hiszpanii (hiszpański i kataloński język migowy). Także w krajach, w których funkcjonuje tylko jeden język mówiony, potrafi występować kilka języków migowych, tak jak w przypadku Wielkiej Brytanii czy Irlandii. Wynika to z uwarunkowań historycznych, które różniły się od uwarunkowań wpływających na języki mówione. Istnieje jednak międzynarodowy system komunikowania się, często określany mianem międzynarodowego języka migowego (International Sign – IS). Jest on regularnie wykorzystywany podczas konferencji międzynarodowych oraz podczas spotkań, w których uczestniczą osoby nie porozumiewające się tą samą odmianą języka migowego. Ten pomocniczy język migowy jest w istocie stosowany jako swojego rodzaju ‘lingua franca’ wśród użytkowników języka migowego z różnych stron świata, także w ramach rozmowy o spontanicznym charakterze.
Pytanie
Za ‘Lingua franca’ języka migowego można uznać:
a) International Sign (IS)
b) Esperanto
c) Wersję migową języka angielskiego
d) Wersję migową języka flamandzkiego
